10.Paratha (INDI)

Paratha është një lloj buke indiane që konsumohet zakonisht për mëngjes. Emri vjen nga një kombinim i fjalëve parat dhe atta (miell), duke iu referuar brumit të gatuar, të shtresuar. Përbëhet nga mielli i grurit të plotë që piqet në ghee (gjalpë i sqaruar indian) dhe vjen në forma të rrumbullakëta, trekëndëshe, katrore ose heptagonal.

Parathas shpesh janë të mbushura me përbërës të tillë si patate të ziera, lulelakër, hudhër, xhenxhefil, paneer ose rrepkë. Ndonjëherë shoqërohen me turshi, kos, chutney  ose kerri të mishit dhe perimeve.

9.Himono (JAPONI)

Termi japonez himono përfshin lloje të ndryshme të produkteve të thata të peshkut. Zakonisht përgatitet me varietete më të vogla peshqish si skumbri ose sardelet, të cilat zakonisht pastrohen, marinohen herë pas here dhe më pas thahen në diell ose në frigorifer.

Himono zakonisht shërbehet për mëngjes dhe drekë ose si një meze të lehtë natën vonë në restorantet popullore izakaya. Zakonisht shoqërohet me oriz dhe salcë soje.

8. Youtiao  (KINA)

Youtiao është një nga ushqimet më të njohura të mëngjesit në Kinë, i përbërë nga  bukë kineze që skuqen në çifte dhe lidhen në mes. Rezultati është një rostiçeri e fryrë që është e fortë në pjesën e jashtme dhe e butë në brendësi. Youtiao daton që nga Dinastia Song kur udhëheqësi Qin Gui, nën ndikimin e gruas së tij, ekzekutoi një gjeneral me emrin Yue Fei, i cili ishte i dashur nga populli.

Në shenjë proteste, një kuzhinier bëri një palë bukësh që kishin formën e ngjashme me qeniet njerëzore (udhëheqësi dhe gruaja e tij), dhe i skuqën në mënyrë simbolike në vaj të nxehtë. Kështu youtiao mori pseudonimin e saj – ju zha gui, përkthyer fjalë për fjalë në fantazma të skuqura thellë.

Sot, rostiçeri zakonisht shoqërohet me qumësht të nxehtë soje, qull orizi, ose një supë të mbushur me mish derri, viçi ose karkaleca.

7.Mëngjesi anlgez (Angli)

I njohur gjithashtu si mëngjesi i plotë, kjo pjatë tradicionale britanike shfaqet kudo me disa gjëra të domosdoshme dhe disa shtesa rajonale. Së pari, është mishi – zakonisht një kombinim i salcices dhe proshutë. Suxhuku është suxhuk i thjeshtë derri, ndërsa proshuta mund të jetë proshutë me vija ose prapa.

Pastaj ka perime dhe bishtajore – fasule të pjekura dhe domate, të dyja të gatuara në nxehtësi të lartë. Bilanci i ëmbëlsisë dhe aciditetit në domate balancon bukur dhjamosjen në anën tjetër të pjatës. Së fundmi, ekziston një copë krokante e bukës së skuqur dhe dy ose tre vezë tepër të lehta për të lidhur të gjithë vaktin së bashku.

6.Petullat amerikane (SHBA)

Pancakes amerikane bëhen nga një brumë i trashë që përbëhet nga vezë, miell, qumësht dhe pluhur pjekjeje. Kur shërbehen, ato zakonisht grumbullohen njëra mbi tjetrën, pastaj mbushen me një larmi përbërësish si gjalpë, shurup panje, reçel frutash, mjaltë, krem pana, ose gjalpë kikiriku.

Petullat amerikane shpesh shërbehen për mëngjes në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Kanada dhe nganjëherë shoqërohen me vezë të skuqura, proshutë ose sallam. Në Amerikë, ka disa lloje të petullave, dhe ato më të njohurat janë johnnycakes (të bëra nga mielli i skuqur i misrit) dhe petullat e dollarit argjendi (më të vogla se petullat e zakonshme).

5.Gaufre (BELGJIKË)

Waffles të shijshme dhe aromatike janë marka tregtare më e famshme belge kulinare. Bërë me brumë të trashë ose të hollë, ëmbëlsirat piqen në një hekur ëafle të krijuar posaçërisht, i cili krijon një model të pazakontë me kuadrate në pjesën e sipërme dhe të poshtme të secilës tortë.

Në Belgjikë, ekzistojnë dy lloje të kësaj ëmbëlsire kombëtare: Waffle e lehtë e Brukselit dhe Waffle më e dendur e Liege. Dallimi kryesor është tek brumi: ndërsa brumi i ëafles së Brukselit është i hollë dhe i rrjedhshëm, varieteti Liege bëhet me një brumë të trashë, të ngjashëm me brioche, i cili prodhon një tortë me buzë të pabarabarta dhe me cilësi të dendur.

4.Supa Miso (JAPONI)

Supa Miso është një supë tradicionale japoneze me bazë soje e bërë nga një lëng i quajtur dashi, pastë miso dhe përbërës të ndryshëm shtesë si alga deti ose tofu. Vlerësohet se më shumë se 70% e Japonezëve e konsumojnë supën për mëngjes, megjithëse është zakonisht e disponueshme në çdo kohë të ditës.

Në restorantet japoneze në Shtetet e Bashkuara, supa miso shpesh ofrohet si meze. Supa mendohet se ka veti medicinale, pasi alkalizon gjakun dhe ringjall sistemin nervor. Përbërësi kryesor quhet miso – një kombinim i orizit, kripës, ujit dhe sojës së fermentuar, i formuar në një pastë që është e ngjashme me strukturën e gjalpit të kikirikut.

3.Byrek (TURQI)

Byreku është një pjatë e pjekur e përbërë nga një mbushje e këndshme e mbështjellë me fleta brumi të shtrira hollë, të bëra me miell, ujë dhe kripë. gjalpë para pjekjes.

Megjithëse shumë vende kanë versionet e tyre të kësaj pjate të shijshme, ajo me gjasë u shpik gjatë Perandorisë Osmane në Provincat e Anadollit, një zonë që në ditët e sotme i përket Turqisë. Disa burime sugjerojnë që byreku mund të jetë edhe më i vjetër.

Gjithashtu  edhe në vendin tonë byreku me gjizë, mish, spinaq etj është një nga ushqimet e preferuara për mëngjes.

2. Churros (SPANJË)

Churros të zgjatura, krokante dhe shumë aromatike, përbëhen nga brumë me maja të skuqur dhe të mbuluar me sheqer. Megjithëse disa mund të argumentojnë kundër konsumimit të këtyre ushqimeve të ëmbla, duke paralajmëruar të tjerët për efektet e rrezikshme të sheqerit dhe yndyrës në trupin e njeriut, popullariteti i churros në të gjithë botën nuk duket të zbehet.

Fillimisht i shpikur nga barinjtë spanjollë të cilët lehtë mund t’i gatuanin në një tigan mbi një zjarr të hapur, sot këto ëmbëlsira të spërkatura me sheqer me kanellë hahen më së shpeshti në Spanjë dhe Amerikën Latine si një ushqim i nxehtë për mëngjes, shoqëruar me një filxhan kafe të fortë ose një filxhan çokollatë të nxehtë të trashë.

1.Kruasantë (FRANCË)

Këto pasta të lehta, me ngjyrë të artë, në formë gjysmëhëne bëhen më mirë me gjalpë dhe një brumë majaje pak të ëmbël.

Ekspertët pajtohen se brioshët ishin shumë të ndikuar nga kipfels austriake. Kjo ëmbëlsirë filloi në 1683 si një festë e fitores austriake mbi Perandorinë Osmane, forma e saj gjoja imiton gjysmëhënën e gjetur në flamurin turk.

Sidoqoftë, brioshi u bë francez në momentin që njerëzit filluan ta bëjnë atë me pastë pudre, një risi franceze. Sot, brioshët francezë vijnë të mbushur me çokollatë, reçel, rrush të thatë, apo edhe krem djathi.