E dije që ananasi rritet në shkurre dhe jo në pemë?

Ananasi është një nga frutat tropikale më të dashur në botë, por mënyra se si rritet shpesh mbetet një surprizë për ata që nuk e kanë parë nga afër. Në vend që të zhvillohet në një pemë, si shumë fruta të tjera tropikale, ananasi rritet mbi një bimë të ulët, të fuqishme e me gjethe të mprehta, që i ngjan më shumë një shkurreje sesa një trungu të gjatë e me degë.

Bima e ananasit (Ananas comosus) është një barishte shumëvjeçare, e cila mund të jetojë për disa vite dhe nuk ka kërcell drunor. Ajo arrin zakonisht një lartësi prej 1 deri në 1.5 metra dhe formon një rozetë gjethesh të trasha, të dyllta dhe të forta, të pajisura me maja të mprehta. Këto gjethe nuk shërbejnë vetëm për mbrojtjen e frutit, por edhe për të drejtuar çdo pikë uji drejt rrënjëve, duke i siguruar bimës lagështinë e nevojshme në klimën tropikale.

Çdo bimë prodhon vetëm një frut në të njëjtën kohë. Ky frut del nga qendra e bimës, mbi një kërcell të fuqishëm e të drejtë, i rrethuar nga një kurorë gjethesh mbrojtëse. Një fushë e mbjellë me ananasë është një pamje e veçantë: rreshta të gjatë bimësh të ulëta, secila me frutin e saj të vetëm, të rritur krenarisht mbi tokë.

Arsyeja pse ananasi ka këtë mënyrë unike rritjeje lidhet me natyrën e tij botanike. Ai i përket familjes së Bromeliadëve, ku shumë specie janë epifite dhe rriten mbi pemë, por ananasi është plotësisht tokësor. Rrënjët e tij janë të thella në tokë, ndërsa struktura e tij me kërcell të shkurtër e të trashë dhe gjethe të vendosura në formë rozetë është përshtatur në mënyrë të përsosur për jetën pranë sipërfaqes së tokës. Ky dizajn natyror e ndihmon të mbledhë ujin dhe lëndët ushqyese me efikasitet maksimal.

Procesi i rritjes së një ananasi kërkon durim. Nga momenti i mbjelljes deri te korrja mund të kalojë mbi një vit. Pas frutifikimit, bima fillon të prodhojë filiza anësorë, të njohur si “pups”, të cilët mund të ndahen e të mbillen për të prodhuar bimë të reja. Kjo mënyrë shumëzimi e bën ciklin e jetës së ananasit të qëndrueshëm dhe të vazhdueshëm.

Herën tjetër që shijon një fetë ananasi të ëmbël e të lëngshëm, mendoje si një dhuratë të çmuar të natyrës, që është rritur ngadalë, me kujdes, mbi një bimë të ulët, të fortë dhe të mbështjellë me gjethe të gjelbra. Është një kujtesë se bukuria dhe shija e natyrës shpesh fshihen pranë tokës, jo gjithmonë në majat e larta.